Türkcenin, Türkler tarafindan yaziya aktarilmasinda kullanilan alfabelerinin cesitliligi göz kamastiricidir. Arastirmacilar, tarih boyunca Türkler kadar sik alfabe degistirmis baska bir milletin olmadigi konusunda birlesmektedir. Özellikle eski caglarda, farkli kültür dairelerinin, Türklerin devlet kurdugu topraklarda kesismesi nedeniyle, kültürün en önemli tasiyicisi olan dilin kaydedildigi yazi malzemesi, muazzam bir cesitlilikle Türkler arasina girmistir. Bu kitapta, Türklerin tarih boyunca kullandigi yazi sistemleri siyasi, sosyolojik, ekonomik ve din nedenler ele alinarak incelenmistir. Eski caglara ait yazi sistemlerinden Göktürk, Mani, Sogut, Uygur, Brahmi, Tibet, Süryani-Estrangelo ve Ibrani alfabeleri; yakin caglarda kullanilan alfabelerden ise Grek, Arap, Kiril ve Latin sosyokültürel bakis acisiyla degerlendirilmistir. Bunlar arasinda, Türklerin en fazla benimsedigi kültür ve inancin Budizm, Islamiyet nakledicisi olanlar, Türklesme belirtilerini en cok gösterenler olmus; dolayisiyla Uygur ve Arap alfabeleri, ortalama bin yil boyunca Türklügün damgasini tasimistir. Latin alfabesi ise, Türkcenin ses yapisina sagladigi uyumla ve inanclarin belirleyiciliginden uzakta secilmesi sebebiyle, dil bilimi acisindan fonetik; sosyolojik ve siyasi acidan ise kismen tarafsiz ve laik olma özelligini tasir. Latin alfabesi bu yönüyle, ilk Türk yazisi Göktürkle özdeslesir ve kronolojik bakimdan arada kalan diger alfabeleri, gerceklik disi, hatta fantastik, bir ölcüde de romantik bir cembere sikistirir.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno







