Benim hayatim bir roman degil mi dedi icinden. Ilk romanini yazmis bir yazarin romaniyla kiyaslardi bazan hayatini. Benim hayatim, benim ilk romanimdir, diye düsündü Izmail Tavli. Ve güldü. Sonra yüzü cidd tavrini takindi. Ilk ve son romanim, dedi icinden ve ayaga kalkti. Korkunc Yillar, Yurdunu Kaybeden Adam ve Onlar da Insandi romanlariyla Türk edebiyatinda müstesna bir yer edinen Cengiz Dagci, Biz Beraber Gectik Bu Yolu romaninda da yine kendi hayatindan derin izler tasiyan sahnelerle okuyucunun karsisina cikiyor. Hayatinin sonbaharindaki Izmail Tavli, hasta yataginda yatan hayat arkadasi Ramilayi izlerken hafizasi onu savaslara, sürgünlere, hastaliklara ve ölümlere, belki son kez ama ilk günkü gercekligiyle tekrar sürüklüyor. Vatanindan sürgün edilmis yasli bir adam, geri dönüp baktiginda cepheden kamplara, bir yabanci ülkeden bir digerine sürülürken, yasadigi acilarla birlikte Ramilayi nasil vatani bildigini hatirliyor. Her seyiyle yabanci bir yerde, yalnizca Ramilanin varligiyla ayakta kalan ve yalnizca onun yanindayken duydugu huzur duygusuna veda etmeye hazirlanan yasli Izmailin aklindan gecenler, ona göre cok daha genis imkanlara sahip olan biz, günümüz insanlarina askin ve aska sadakatin insan hayati icin ne kadar önemli oldugunu gösteriyor.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno