Manuskrypt bada konwencje i znaczenie zako¿cze¿ w klasycznych tragediach i poezji Szekspira, analizuj¿c, w jaki sposób wywo¿uj¿ one wielorakie i niejednoznaczne interpretacje, które przyczyniaj¿ si¿ do ksztätowania zamkni¿¿. W literaturze osadzonej w ¿wiecie klasycznym zamkni¿cie jest cz¿sto zwi¿zane z wytyczaniem granic, które pe¿ni¿ dwojakie funkcje: mog¿ ¿agodzi¿ niepokoje polityczne, przeksztäcaj¿c zewn¿trzne zagro¿enia w mo¿liwe do opanowania jednostki, lub mog¿ s¿u¿y¿ t¿umieniu ludzkich pragnie¿ i ambicji. W dzie¿ach takich jak Wenus i Adonis, Gwät na Lukrecji czy Tytus Andronikus zako¿czenia funkcjonuj¿ jako formy pocieszenia, skutecznie chroni¿c przed zewn¿trznymi zagro¿eniami lub t¿umi¿c wewn¿trzny nieporz¿dek. I odwrotnie, poj¿cie zamkni¿cia w Juliuszu Cezarze, Antoniuszu i Kleopatrze, Tymonie Ate¿czyku, Koriolanie oraz Troilusie i Kresydzie jest reinterpretowane poprzez uczynienie go, po pierwsze, przeszkod¿, która utrudnia aspiracje i ambicje bohaterów, a po drugie, kryterium krytycznej oceny ludzkiego potencjäu, ocenianego na podstawie ró¿norodnych przedsi¿wzi¿¿, osi¿gni¿¿ i poräek autorytatywnych postaci.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno







