Karanligin tek suclusu oydu sanki. O yargilayan gözler birakmiyordu pesini, adim attigi her yerdeydi. Insanlar kayboluyordu cevresinden. Bir yüzük parmagindan kayip gidiyor, öylece düsüyordu Istanbul Bogazina. Istenmiyordu Esref. Dislaniyor, sürülüyordu. Eski, soguk bir evde aciyordu gözlerini. Takvim yapraklarini yirtiyordu her sabah. Birgün o fazla iddiali dedigi sözü gördü bir takvim yapraginda. Vefa, gecmisin gölgesinde degil gelecegin isiginda yasamaktir.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno