Reformist din aydinlarin uygulamaya dönük elestirileri ve bunlara bagli olarak sekillenen önerileri doksanli yillar boyunca Iran icinde büyük bir dalgalanmaya, coskulu bir hareketlilige yol acti. Iran, hakkinda dünya medyalarindaki abartili resimlerle bütünlesirken; bu ülkeye karanlik, disa kapali ve güvensiz bir görünüm kazandiran söylemler bu yillarda ya geri cekildiler ya da kendilerini yenileme ihtiyaci duydular. Doksanli yillarin reformistleri, seksenli yillarin baslarinda devrimcilerin keskin sloganlarla öne sürdükleri gibi, Irani dünyadan yalitilmis bir ülke olarak tanimlamak istemediler. Gerci reformist din aydinlarin büyük cogunlugunu, devrimin baslarindaki keskin, tepkisel, asiri sol ve anarsist söylemi gelistiren gencler olusturmaktadir. Yasadiklari degisimi bir gelisme olarak nitelendiren reformist din aydinlar, baslangictaki tepkisel agirlikli radikalliklerini yetmisli yillarin siyasal söylemlerinin keskinligine baglarlar; simdiki elestiri ve önerilerini ise, savas sartlarinin mantik sonuclarina kadar ilerlemesine izin vermedigi bir devrimi tamamlayan zorunlu adimlarin bir geregi olarak aciklarlar.