Wed¿ug Heideggera znaczenie bycia i jego "pierwotna prawda" (Alétheia) zostäy po raz pierwszy przemy¿lane przez przedsokratejskiego filozofa Parmenidesa. Dla niego Parmenides by¿ jednym z g¿ównych my¿licieli - obok Heraklita - medytuj¿cych nad byciem cz¿owieka (dasein). Jednak po tym aurorycznym momencie w filozofii my¿l przesz¿a w rodzaj ukrycia lub b¿¿dzenia w odniesieniu do poszukiwania pierwotnego znaczenia bytu. W ten sposób, od filozofii Platona do Nietzschego, znaczenie "bycia" popad¿o w rodzaj zapomnienia. Heidegger wskazuje jednak na poetyckie powiedzenie jako sposób na uchronienie nas przed niebezpiecze¿stwem zapomnienia sensu bycia. W tym celu my¿liciel ujawnia, ¿e poezja otwiera mo¿liwo¿¿ ods¿oni¿cia bycia, poniewä bycie-w-¿wiecie umo¿liwia otwarcie, które ods¿ania. Otwarcie to jest mo¿liwe w takim stopniu, w jakim si¿ poetyzuje. Poetyzowanie sprawia, ¿e rzeczy si¿ pojawiaj¿. W tym sensie celem tej pracy jest zbadanie Heideggerowskiego pytania, w jaki sposób mo¿liwe jest, poprzez "poetyckie mówienie", my¿lenie o j¿zyku jako o tym, co zabezpiecza i umo¿liwia otwarcie i ods¿oni¿cie bycia.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno







