Homeostaza jest istotn¿ cech¿ ¿ycia w otwartym ¿rodowisku. Po raz pierwszy zostäa sformu¿owana przez Claude'a Bernarda w XIX wieku, a w XX wieku powróci¿ do niej Waddington, aby doceni¿ ró¿ne aspekty wymiany mi¿dzy organizmem a jego ¿wiatem zewn¿trznym. Zaapelowano o rozwój homeostatologii jako przedmiotu interdyscyplinarnego w celu zapewnienia globalnego i ujednoliconego opisu ¿ywych systemów. Jest to najbardziej warto¿ciowe podej¿cie, daj¿ce mo¿liwo¿¿ dzielenia si¿ wiedz¿ i pomys¿ami ze wszystkich dyscyplin zwi¿zanych ze zdrowiem i chorob¿ oraz przedstawiania propozycji przysz¿ych zastosowä. Stopniowo wy¿ania si¿ pogl¿d, ¿e integracyjna homeostaza organizmów wy¿szych reprezentuje struktur¿ dyssypatywn¿, mo¿liw¿ dzi¿ki sieci mechanizmów i procesów homeostatycznych wyartyku¿owanych wewn¿trz i pomi¿dzy ró¿nymi poziomami systemów biologicznych. G¿ówne zasady homeostazy integracyjnej to bogactwo poprzez ró¿norodno¿¿, optymalne kompromisy, modelowanie funkcji wej¿cia-wyj¿cia systemów, sprz¿¿enia informacji z przep¿ywami materiäowymi i energetycznymi oraz ni¿sza moc, wy¿sza kontrola.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno