Konuya nereden baslayacagimi bilmiyorum. Ama bir gün bu cümleleri yazabilme cesareti elde edebilir miydim diye cok düsünmüstüm. Eger su an yazabiliyorsam da inanin cesaretli oldugumdan degil. Artik bunlarla yüzlesip özgürlesebilmek icin yaziyorum. Belki de bir nevi icinde bulundugum o cehennemden bir nevi kurtulabildim diye su anda biraz onun verdigi hem rahatlik hem de melankolik bir üzüntü ile yazabiliyorumdur. Ama icimden bir seyler koptuguna, bazi seylerin gittigine, bircok hissimin öldügüne de inaniyorum. Evet gercekten öldüler. Son zamanlarda hicbir seye sasirmiyor, iyi kötü denilebilecek hicbir duruma karsi bir tepki veremiyorum. Ruhum cekilmis gibi ama yine de yazarak bir nebzede olsa belki farkli bir seyler hissedebilirim diye yaziyorum iste. Gerci kim bu yazdiklarimi önemseyecek, kim alip okuyacak ona da pek ihtimal vermiyorum. Ama yine de yaziyorum iste. Belki de sadece kendim icin yaziyorum. Ben Ayse 16 yasindayim. Yani daha acik konusmak gerekirse 16 yasindaydim ve adim Ayse idi. Su an ise sadece ne oldugumu bilmeyen bir varlik, bir tür canli ya da kadin miyim demeliyim. Yoksa sadece insan mi Hangi kaliba bürünmeliyim. Size temin ederim ki hicbirinden emin olamiyorum.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno