41,99 €
inkl. MwSt.
Versandkostenfrei*
Versandfertig in über 4 Wochen
payback
21 °P sammeln
  • Broschiertes Buch

ÖLÜM PORTRESI 1 Ben sig denizleri bilmem, bogulmayacagim sulara dalmam. Gögsünü yakmiyorsa sevgiyi asktan saymam. Onunla ayni masaya otururduk. Ayni sofrada yemek yerdik. Ayni evde dolasirdik. Ayni sehirde, ayni semtte yasardik. Fakat hicbir zaman ayni dünyaya ait olamamistik. Karsisina oturup bakislarimi üzerinde arsizca gezdirdigimde bile gözleri gözlerime degmezdi. Sanki icinde bogulacagim o mavi gözlerine bir kere daha bakarsam kaybolurmusum gibi kacirirdi benden. Yine de onu severdim. Her seye ragmen. Cünkü kalbimdeki karadeligin icinde yok oldugunu hissetmedigim tek duygu buydu. Atlas…mehr

Produktbeschreibung
ÖLÜM PORTRESI 1 Ben sig denizleri bilmem, bogulmayacagim sulara dalmam. Gögsünü yakmiyorsa sevgiyi asktan saymam. Onunla ayni masaya otururduk. Ayni sofrada yemek yerdik. Ayni evde dolasirdik. Ayni sehirde, ayni semtte yasardik. Fakat hicbir zaman ayni dünyaya ait olamamistik. Karsisina oturup bakislarimi üzerinde arsizca gezdirdigimde bile gözleri gözlerime degmezdi. Sanki icinde bogulacagim o mavi gözlerine bir kere daha bakarsam kaybolurmusum gibi kacirirdi benden. Yine de onu severdim. Her seye ragmen. Cünkü kalbimdeki karadeligin icinde yok oldugunu hissetmedigim tek duygu buydu. Atlas Katrivasa duydugum cekim bana yasadigimi ve hala var oldugumu hissettirirdi. Ben onun actigi yaraya bile sadiktim. Gögsümde hissettigim öfkeye, onun icin aldigim nefese, kalbime sigmayan nefrete bile siki siki bagliydim. O ise... Atlasti iste. Simdi sen arkandaki kalabaliga aldaniyorsun. Biz ikimiz, o kalabaligin icinde yapayalniz kaldik, kabullenmiyorsun. Gün gectikce eksiliyor yüregin, fark etmiyorsun. Insana yalnizlik da ögretilir sevgilim, sen aciyi hic tanimiyorsun. ÖLÜM PORTRESI 2 Okyanusun karanlik bir yani oldugunu bogulmadan ögrenemezsin. Hera Yarkan ve Atlas Katrivas. Isimlerimiz gazete kagitlarinda yillarca anilir, hakkimizdaki her gercek birer birer kaleme alinirdi. Önümdeki deftere karaladigim gücsüz hayallerde bile biz herhangi birisi olmazdik. Onunla ayni masaya oturduk, ayni evi paylastik. Gelecegimi, gecmisimi birlikte kurduk fakat hicbir zaman hayal ettigimiz o hayata sahip olamadik. Karsisina oturup uzun uzun kazanacagimizdan bahsederken bile bir yanim onu terk edecegim gercegiyle yüzlesirdi. Sanki gözlerime bakarsa bütün bu savastan vazgecip gidermis gibi utanir, gözlerini kacirirdi benden. Bir felaketin icindeydik. Fakat ben Yine de onu severdim. Her seye ragmen. Cünkü kalbimdeki kara deligin icerisinde yok oldugunu hissetmedigim tek duygu buydu. Atlasa karsi duydugum sevgi bana yasadigimi ve hala var oldugumu hissettirirdi. Ben onun actigi yaraya bile sadiktim. Gögsümde hissettigim yakici hisse, onun icin aldigim nefese, kalbime sigmayan aciya, benden calinanlara bile siki siki bagliydim. O ise... Atlasti iste. Her seye ragmen kendini benim icin feda eder, sonu ne olursa olsun yine evine, yanima dönecegini söylerdi. Bir fotograf karesinde gülümserken kisilan gözlerimi sol cebinde, kalbinin tam üstünde tasirdi. Eski bir masalda anmislar ismimizi. Ve senden önce bendeki sen kavramis belimi. Dudaklarimda yoklugunun biraktigi yanik izleri. Sevgilim, son bir nefes kaldi aska. Korkarim, yaralanmandan. Uzatma ellerini bana.