Bu öyküyü kendimi affettirmek icin yaziyorum. Belki de kendimi affetmek icin. Unutup özgürlesmek icin belki. Cünkü hafizamiz gercegin katilidir. Ruhumuz, gercegin hikayesini yazar kendince. Nasil yazabilirse öyle yazar. Ve herkes kendi yazdigi bu hikayelere inanarak yasar. Düsmek degildi bu, ucmak ise hic degil. Savruldu durmadan. Boslukta döne döne ... Her yani karanliktan yapili. Ne eli el, ne gövdesi gövde, ne gözleri göz. Baksan görülmez, uzatsan elini dokunulmaz, hicbir kulak duymaz sesini, var desen denilmez. Ötesi teni. Öptükce güzellesen. Ötesi ömrümün en güzel varolusu. Ötesi yasadin mi sorusunun cevabi. Okuyucuyu kendine yoldas yapan yazar öyküleriyle masaldan günümüze, düsten gercege bitmeyen bir yolculuk sunuyor. Dilin tüm olanaklarini dahice kullanirken, hayata dair detaylari bir zarif müzik var. Basarili cözümlemeleriyle, duyguluifade tarziyla okuyucuyu adeta bir labiretin icinde kaybediyor ve her bir okuyucu kendi cikisini kendi buluyor...
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno