Birinci Dünya Savasinin arifesinde Ankara sancagindaki 28.858 kisilik Ermeni nüfusun yarisi vilayetin yönetim merkezi olan Ankarada ikamet etmekteydi. Ankaradaki cemaatin ayirt edici özelligi Katolik mezhebine mensup olanlarin oraniydi 1914deki sayima göre sehirdeki 11.246 kisilik Ermeni nüfusun 70ine tekabül ediyordu. Bir diger özellikleri, yazi dilinde Ermenice harfli Türkceyi kullanmakla beraber, konusma dilinde Türkceyi benimsemis olmalariydi. Eylül 1915 baslarinda kadin, cocuk, yasli, Ankarali Apostolik ve Katolikler, polis tarafindan mühürlenen evlerinden cikarildilar. Sayilari binleri bulan kitle sehrin disindaki garda bir araya getirildi; burada en az 25 gün kaldilar, mallarini ellerinden cekip almaya ve genc kizlar arasinda en cekici olanlari ihtidaya ve bir Müslümanla evlenmeye ikna etmeye yetecek uzunlukta bir süreydi bu. Teklifi kabul edenlerin sehre dönmesine izin verildi, digerleri nihayetinde Eskisehir ve Konyaya yollanarak orada Suriyeye giden tehcir hattina katildilar. Türkiye Cumhuriyetinin ilk yillarinda, ic vilayetlerden gelen bazisi kimi vilayetlerdeki güvensiz kosullar sebebiyle yer degistirmek durumunda kalmis belli sayida muhacir Ankaraya yerlesti Bazisi savas sirasinda Müslüman olmus, bazisi da -özellikle genc kadinlar- müstakbel eslerinin idareden aldigi izinle sehrin Türk sakinleriyle evlenmislerdi. Ankaraya yerlesebilmelerini saglayacak idari belgeyi almayi basaranlar da vardi, yalniz bu, ancak ve ancak ihtida etmek sartiyla mümkündü.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno