Ölümü yakininda hisseden insanlarin yanaklari islanmaz gözyaslarindan. Bir tren yolculugunda, uzaklardan, cok uzaklardan kulaklarina degin gelen suyun siriltisidir hickiriklari, yakarislari birbirine karisan martilarin bagirislari. Annesinin yaninda simaran cocuklari kiskanip kendi hallerini unutuslari. Bir zamanlar hissedilmemis, görülmemis, gösterilmemis ve hic yasanmamis sevdalar olur siginaklari. Kisa bir an gecmez gözlerinin önünden bütün yasadiklari, onlar ölüme giden yolun parke taslaridir. Zaten o an geldiginde yüz defa ömür sürmüs gibi bir doymuslukla, sarsin diye bekler karanligin kollari. Acik kalan gözler, ardina biraktiklarindan degil de, görmeyi istemesindendir ciktigi yolculukta yanindan gecenleri. Belki oradan bir baska yolculuk daha varsa avutsun diye gördükleri, bunu bile cok görüp kapatir gözlerini birileri.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno







