Teatr i architektura przeksztäcaj¿ przestrze¿ w ¿ywe opowie¿ci, miejsca w¿adzy i utopii. Od greckich teatrów (Epidaurus) po metawersje, dyscypliny te wzmacniaj¿ napi¿cia spo¿eczne i przeksztäcaj¿ rzeczywisto¿¿. Kolumnady, gry ¿wiat¿a czy dekonstruktywistyczna architektura staj¿ si¿ manifestami politycznymi, ¿¿cz¿c funkcjonalno¿¿ z poezj¿.W erze cyfrowej rzeczywisto¿¿ wirtualna i ekologia na nowo definiuj¿ poj¿cia efemeryczno¿ci i trwäo¿ci. Miejsca publiczne i interfejsy cyfrowe s¿ arenami, na których ¿cieraj¿ si¿ to¿samo¿ci i pami¿¿. Ich "wspólna gramatyka" (jednostka/spo¿eczno¿¿, przesz¿o¿¿/przysz¿o¿¿) wykracza poza granice wieków: od antycznej katarsis po cyfrow¿ emancypacj¿ poprzez przestrzenie wirtualne - przestrze¿ okazuje si¿ uniwersalnym j¿zykiem.Ksi¿¿ka zach¿ca do ponownego przemy¿lenia przestrzeni jako podmiotu nadaj¿cego sens, badaj¿c, w jaki sposób teatr staje si¿ (architektur¿ w ruchu), a architektura (teatrem zamro¿onym w czasie) i zaprasza do przepisania komedii ludzkiej, przeksztäcaj¿c käd¿ ¿cian¿ i gest w akt emancypacji. To ponowne przyw¿aszczenie sobie przestrzeni wymaga przemy¿lenia jej na nowo pod k¿tem bardziej sprawiedliwych ¿rodowisk.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno







