Zbadano w¿äciwo¿ci przeciwutleniaj¿ce serii 36 zwi¿zków fenolowych, 17 anilinowych i 11 heterocyklicznych w stosunku do nadtlenku wodoru i DPPH. W przypadku aktywno¿ci przeciwutleniaj¿cej nadtlenku wodoru zwi¿zki anilinowe s¿ bardziej aktywne ni¿ zwi¿zki fenolowe ze wzgl¿du na w¿äciwo¿ci redukuj¿ce zwi¿zków anilinowych. Natomiast w przypadku aktywno¿ci zmiataj¿cej DPPH zwi¿zki fenolowe s¿ bardziej aktywne ni¿ zwi¿zki anilinowe ze wzgl¿du na ni¿sze energie dysocjacji wi¿zania (BDE) O-H ni¿ N-H. Stwierdzono, ¿e aktywno¿¿ przeciwutleniaj¿ca zwi¿zana ze struktur¿ zwi¿zku zale¿y od liczby i po¿o¿enia zawartej grupy aktywnej (-OH lub -NH2). Stwierdzono, ¿e pozycja orto jest bardziej aktywna ze wzgl¿du na jej zdolno¿¿ do tworzenia wewn¿trzcz¿steczkowych wi¿zä wodorowych (iHB). Obecno¿¿ podwójnej struktury pier¿cienia aromatycznego w zwi¿zkach fenolowych i anilinowych ma pozytywny wp¿yw na aktywno¿¿ zmiataj¿c¿ w obu testach. Grupa odci¿gaj¿ca elektrony ma pozytywny wp¿yw na aktywno¿¿ zmiataj¿c¿ nadtlenek wodoru, ale ma negatywny wp¿yw na aktywno¿¿ zmiataj¿c¿ DPPH. Zbadano równie¿ ochronn¿ rol¿ najbardziej aktywnych zwi¿zków fenolowych i anilinowych w modelu kwasu linolowego.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno







