42,99 €
inkl. MwSt.
Versandkostenfrei*
Versandfertig in 6-10 Tagen
payback
21 °P sammeln
  • Broschiertes Buch

Geny wirulencji bakterii chorobotwórczych, które koduj¿ toksyny, adhezyny, inwazyny lub inne czynniki wirulencji, mog¿ znajdowä si¿ na przenoszalnych elementach genetycznych, takich jak transpozony, plazmidy lub bakteriofagi. Ponadto geny te mog¿ stanowi¿ cz¿¿¿ okre¿lonych regionów chromosomu bakteryjnego, zwanych "wyspami patogeniczno¿ci" (PAI). Wyspy patogeniczno¿ci wyst¿puj¿ zarówno w bakteriach Gram-ujemnych, jak i Gram-dodatnich. S¿ one obecne w genomie patogennych szczepów danego gatunku, ale nie wyst¿puj¿ lub wyst¿puj¿ bardzo rzadko w niepatogennych odmianach tego samego lub pokrewnych…mehr

Produktbeschreibung
Geny wirulencji bakterii chorobotwórczych, które koduj¿ toksyny, adhezyny, inwazyny lub inne czynniki wirulencji, mog¿ znajdowä si¿ na przenoszalnych elementach genetycznych, takich jak transpozony, plazmidy lub bakteriofagi. Ponadto geny te mog¿ stanowi¿ cz¿¿¿ okre¿lonych regionów chromosomu bakteryjnego, zwanych "wyspami patogeniczno¿ci" (PAI). Wyspy patogeniczno¿ci wyst¿puj¿ zarówno w bakteriach Gram-ujemnych, jak i Gram-dodatnich. S¿ one obecne w genomie patogennych szczepów danego gatunku, ale nie wyst¿puj¿ lub wyst¿puj¿ bardzo rzadko w niepatogennych odmianach tego samego lub pokrewnych gatunków. Obejmuj¿ one du¿e regiony DNA (do 200 kb DNA) i cz¿sto zawieraj¿ wi¿cej ni¿ jeden gen wirulencji, którego zawarto¿¿ G+C cz¿sto ró¿ni si¿ od zawarto¿ci pozostäej cz¿¿ci genomu bakteryjnego. W wi¿kszo¿ci przypadków PAI s¿ otoczone specyficznymi sekwencjami DNA, takimi jak bezpo¿rednie powtórzenia lub elementy sekwencji insercji (IS). Ponadto PAI niektórych bakterii (np. uropatogennych Escherichia coli, Yersinia spp., Helicobacter pylori) maj¿ tendencj¿ do cz¿stego usuwania lub mog¿ ulegä duplikacji i amplifikacji.
Autorenporträt
Dr Mahmoud.M.M.Zaky, urodzony 23 wrze¿nia 1967 r. w Kairze, Egipt. Licencjat z botaniki, Uniwersytet Kanäu Sueskiego, Egipt. Magister mikrobiologii, wspólny nadzór, Uniwersytet Kanäu Sueskiego i Uniwersytet w Portsmouth, Wielka Brytania. Doktorat z mikrobiologii molekularnej, wspólny nadzór, Uniwersytet Mansoura, Egipt i Uniwersytet w Monachium, Niemcy.