Her sabah YENI BIR GÜN DAHA diyerek uyandigim güne, yeni bir sayfa acarak baslamam gerektigini daha cocuklugumda annem bana ögretmisti. Cok kücük yasimdayken kaybettigim annem ve babamdan sonra hayat bana icimdekilerle yasamamin sadece bana ait olabilecegini gösterdi. Ah, su mavi kazagim Annemin en sevdigi renkti. Bu rengin bana yasattigi duygu bile sadece bana ait olan bir duyguydu. Kimsenin bilmesine gerek olmadigi gibi anlami da olamazdi. Her gördügüm mavi kazak sadece bana annemi hatirlatmaliydi. Bu benim icimdeki bana ait özelimdi. Ayrica annem; yasayacagimi bildigim tek günün, o gün oldugunu ve sanki son günümmüs gibi planlayarak güzel gecirmem gerektigini de ögretmisti. Üzerimdeki bu güzel enerjim, belki de giydigim mavi kazagimin gercekten annem oldugunu hissettirmesinden kaynakliydi. Bu hislerim icinde o an annem, bana günümü iyi gecirmem konusunda kulagima fisildamis olmaliydi. Yoksa bu kadar güzel bir enerjiyle güne baslama istegim asla olmazdi.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno







