18,99 €
inkl. MwSt.
Versandkostenfrei*
Versandfertig in über 4 Wochen
payback
9 °P sammeln
  • Broschiertes Buch

Balkanlarda Osmanli Medreseleri serisinin ikincisini teskil eden bu eser, Yunanistan cografyasinda tesis edilmis medreselerin bes asirlik envanterini ortaya cikarmaktadir. Osmanli cografyasinda XIV. yüzyilin baslarindan itibaren faaliyet gösteren medreseler, bes asir boyunca Osmanli zihniyetini sekillendiren ve bütün Osmanli sehirlerinde bilgiyi üreten ve toplumsallastiran kurumlar olarak varligini sürdürdü. Ilk medresenin kuruldugu 1331 yilindan itibaren Osmanlilar, basta Bati Anadoluda, daha sonra da Balkanlarin fethi üzerine Rumelide yüzlerce medrese kurdu. Yunanistanda XIV. yüzyildan…mehr

Produktbeschreibung
Balkanlarda Osmanli Medreseleri serisinin ikincisini teskil eden bu eser, Yunanistan cografyasinda tesis edilmis medreselerin bes asirlik envanterini ortaya cikarmaktadir. Osmanli cografyasinda XIV. yüzyilin baslarindan itibaren faaliyet gösteren medreseler, bes asir boyunca Osmanli zihniyetini sekillendiren ve bütün Osmanli sehirlerinde bilgiyi üreten ve toplumsallastiran kurumlar olarak varligini sürdürdü. Ilk medresenin kuruldugu 1331 yilindan itibaren Osmanlilar, basta Bati Anadoluda, daha sonra da Balkanlarin fethi üzerine Rumelide yüzlerce medrese kurdu. Yunanistanda XIV. yüzyildan baslayip XX. yüzyilin baslarina kadar kurulan 360 kadar medrese, Osmanlilarin egitim sistemini bütün Osmanli cografyasina yayma siyasetinin acik kanitidir. Bu calismada, Dimetoka, Yenice-i Vardar, Yenisehir-i Fener, Gümülcine basta olmak üzere Osmanli sultanlarinin, uc beylerinin, kadi ve müderrislerin XV. Ve XVI. yüzyillarda yaptirdiklari medreselerle Yunanistan cografyasinin Osmanli ilim ve kültür merkezlerine eklemlenmesi ve Osmanli kültürüyle bütünlesmesi sürecleri incelenmekte ve XV. yüzyildan XX. yüzyila kadar Yunanistanda kurulan medreselerin sayisal analizi yapilarak medrese kurma faaliyetlerinin dönemsel degisimleri ve dinamikleri degerlendirilmektedir. Selanik ve Sirozun en cok medrese kurulan iki sehir olarak öne cikmasi, Osmanlilarin bu sehirlere özel önem atfettiklerini ve kültür politikalari baglaminda bu sehirleri bilincli olarak desteklediklerini de göstermektedir.