Andere Kunden interessierten sich auch für
![Wykorzystanie sztucznej inteligencji w nauczaniu j¿zyka arabskiego]( "Wykorzystanie sztucznej inteligencji w nauczaniu j¿zyka arabskiego")
Wykorzystanie sztucznej inteligencji w nauczaniu j¿zyka arabskiego33,99 €![Transpozycja rzeki São Francisco: dyskurs, to¿samo¿¿ i ¿rodowisko naturalne]( "Transpozycja rzeki São Francisco: dyskurs, to¿samo¿¿ i ¿rodowisko naturalne")
Transpozycja rzeki São Francisco: dyskurs, to¿samo¿¿ i ¿rodowisko naturalne45,99 €![Guru Lopes Chaves]( "Guru Lopes Chaves")
Guru Lopes Chaves46,99 €![Adaptacja dzieci do nieznanego ¿wiata]( "Adaptacja dzieci do nieznanego ¿wiata")
Adaptacja dzieci do nieznanego ¿wiata43,99 €![Zmiany i ci¿g¿o¿¿ instytucji królestwa rdzennej ludno¿ci Wolaita]( "Zmiany i ci¿g¿o¿¿ instytucji królestwa rdzennej ludno¿ci Wolaita")
Zmiany i ci¿g¿o¿¿ instytucji królestwa rdzennej ludno¿ci Wolaita32,99 €![TECHNOLOGIA CYFROWA I ZMIANY SPO¿ECZNE]( "TECHNOLOGIA CYFROWA I ZMIANY SPO¿ECZNE")
TECHNOLOGIA CYFROWA I ZMIANY SPO¿ECZNE55,99 €![I cambiamenti e le trasformazioni nel panorama della traduzione lettone]( "I cambiamenti e le trasformazioni nel panorama della traduzione lettone")
I cambiamenti e le trasformazioni nel panorama della traduzione lettone22,99 €
¿otewska to¿samo¿¿ narodowa, która jest w du¿ym stopniu skoncentrowana na j¿zyku, polisystem literacki, a nawet sam j¿zyk pisany s¿ w znacznej mierze wynikiem mi¿dzy innymi t¿umacze¿. T¿umaczenia odegräy wyj¿tkowo wän¿, a nawet kluczow¿ rol¿ w pocz¿tkach ¿otewskiego j¿zyka pisanego w XVI-XVIII wieku. T¿umacze ksztätowali, kodyfikowali i modyfikowali ¿otewski j¿zyk pisany. T¿umaczenia religijne charakteryzowäy si¿ rygorystycznym podej¿ciem do wierno¿ci oryginäowi. T¿umaczenia ¿wieckie by¿y lokalizacjami ¿atwych w odbiorze, sentymentalnych niemieckich opowiadä. Równolegle z rozwojem literatury rodzimej w XIX wieku nast¿pi¿o stopniowe przej¿cie od adaptacji do foreignizacji i wierno¿ci jako g¿ównego podej¿cia. Podej¿cie do t¿umaczenia by¿o wyränie wadliwe - ¿otewska opinia publiczna musiäa przyswoi¿ i przyswoi¿ sobie wszystko, co by¿o nieznane. Kiedy rozpocz¿to bardziej ambitne t¿umaczenia zachodnich klasyków, zazwyczaj wykonywane przez wybitnych ¿otewskich pisarzy, tradycyjna wierno¿¿ ust¿pi¿a. Po uzyskaniu niepodleg¿o¿ci, na pocz¿tku XX wieku, liczba t¿umacze¿ szybko wzros¿a. Polityka t¿umaczeniowa zmieniäa si¿ podczas okupacji radzieckiej i niemieckiej, a pod koniec XX wieku osi¿gn¿¿a postmodernistyczn¿ dojrzäo¿¿.