26,99 €
inkl. MwSt.
Versandkostenfrei*
Versandfertig in 6-10 Tagen
payback
13 °P sammeln
  • Broschiertes Buch

Spo¿ród 77 pól pszenicy ocenionych wzd¿u¿ pi¿ciu tras we wschodniej cz¿¿ci regionu Showa w ¿rodkowej Etiopii, 30 (38,9%) pól by¿o dotkni¿tych rdz¿ ¿odygow¿. Badanie zmienno¿ci P.graminis f. sp. tritici doprowadzi¿o do zidentyfikowania 16 ras, w tym najcz¿¿ciej wyst¿puj¿cej rasy SRKSF o cz¿stotliwo¿ci 14,3% oraz najbardziej zjadliwych ras TTKSK i TTTTF o cz¿stotliwo¿ci odpowiednio 7,1% i 3,6%. Ró¿nicowy gospodarz posiadaj¿cy gen Sr24 by¿ skuteczny w stosunku do wszystkich ras, natomiast gen Sr36 by¿ odporny na 85,7% zidentyfikowanych ras. Natomiast ró¿nicowi gospodarze posiadaj¿cy geny SrMcN,…mehr

Produktbeschreibung
Spo¿ród 77 pól pszenicy ocenionych wzd¿u¿ pi¿ciu tras we wschodniej cz¿¿ci regionu Showa w ¿rodkowej Etiopii, 30 (38,9%) pól by¿o dotkni¿tych rdz¿ ¿odygow¿. Badanie zmienno¿ci P.graminis f. sp. tritici doprowadzi¿o do zidentyfikowania 16 ras, w tym najcz¿¿ciej wyst¿puj¿cej rasy SRKSF o cz¿stotliwo¿ci 14,3% oraz najbardziej zjadliwych ras TTKSK i TTTTF o cz¿stotliwo¿ci odpowiednio 7,1% i 3,6%. Ró¿nicowy gospodarz posiadaj¿cy gen Sr24 by¿ skuteczny w stosunku do wszystkich ras, natomiast gen Sr36 by¿ odporny na 85,7% zidentyfikowanych ras. Natomiast ró¿nicowi gospodarze posiadaj¿cy geny SrMcN, Sr9g i Sr11 byli nieskuteczni w stosunku do odpowiednio 100%, 82,1% i 82,1% zidentyfikowanych ras. Ponadto dziesi¿¿ odmian pszenicy durum ocenionych w fazie wzrostu doros¿ych ro¿lin pod k¿tem populacji rdzy ¿odygowej Debrezeit wykazäo nasilenie od 20S w odmianie Geredo do 70S w odmianie Foka, podczas gdy w Ambo tylko podatna odmiana kontrolna Morocco zostäa zainfekowana do 20S. W fazie sadzonek 60% odmian testowanych z zjadliwym izolatem rdzy ¿odygowej z Debrezeit wykazäo odporno¿¿, podczas gdy wszystkie odmiany by¿y odporne na izolat Ambo. Wyniki wskazäy, ¿e rdza ¿odygowa z Debrezeit by¿a zjadliwa dla odmian pszenicy durum.
Autorenporträt
Autor posiada tytu¿ licencjata w dziedzinie nauk o uprawach na terenach suchych oraz tytu¿ magistra w dziedzinie fitopatologii uzyskany odpowiednio w 2002 i 2010 roku na uniwersytetach Mekelle i Ambo w Etiopii. Pracuje jako wyk¿adowca w college'u ATVET, kierownik ds. ochrony upraw w gospodarstwach pästwowych oraz jako badacz fitopatolog w Etiopskim Instytucie Badä Rolniczych i Etiopskiej Korporacji Cukrowniczej.